«ِکتو»: سویه تاریک یک رژیمی غذایی محبوب که از پشت ابر بیرون آمد!
تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۰۸۲۳۳
متخصصان تغذیه ادعا میکنند که رژیم غذایی کتوژنیک میتواند کاهش ۱۰ درصدی وزن بدن را تسهیل کند. این برنامه غذایی که ویژگیهای مصرف چربی زیاد و کربوهیدرات کم است، بدن را تحریک میکند تا ذخیره چربی خودش را بسوزاند.
بااینحال این برنامه غذایی میتواند با محروم کردن تومورها از گلوکز که برای رشدشان حیاتی است به مبارزه علیه سرطانهای مختلف نیز کمک کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مطالعاتی که روی موشهای مبتلا به سرطانهای پانکراس و روده بزرگ انجام شده است نشان میدهند که رژیم غذایی کتوژنیک میتوان باعث تسریع آغازِ بیماری تحلیلبرنده کاشکسی (ضعف عضلانی) شود. بیماران مبتلا به کاشکسی، چه انسان و چه موش، علائمی نظیر ازدسترفتن اشتها، کاهش شدید وزن، خستگی افراطی و ضعف سیستم ایمنی را نشان میدهند. متأسفانه، هیچ درمان مؤثری که تقریباً ۲ میلیوننفر در سال را به کام مرگ میکشد، وجود ندارد.
توبیاس جانوویتز، استادیار در آزمایشگاه کُلداسپرینگ هاربِر میگوید: «کاشکسی ناشی از زخمی است که التیام نمیابد. این وضعیت در بیمارانی که سرطانهای پیشرونده دارند شایع است. این بیماران آنقدر ضعیف میشوند که دیگر قادر نیستند درمانهای ضدسرطان را تحمل کنند. انجام وظایف روزمره برایشان کارهای بزرگ و پرمشقتی میشود.»
جانوویتز و همکارانش به دنبال جدا کردنِ فواید ضدسرطانِ رژیم غذایی کتوژنیک از سوی مرگبار آن هستند. آنها دریافتهاند که ترکیب داروهای رایجی مثلی کورتیکواستروئیدها با این برنامه غذایی میتواند از ایجاد عارضه کاشکسی در موشهای مبتلا به سرطان پیشگیری کند. این تومورها کوچکتر شدند و عمر موشها طولانیتر شد.
جانوویتز میگوید: «موشهای سالم هم با رژیم غذایی کتو وزن کم میکنند، متابولیسمشان سازگار و بدنشان تخت میشود. اما موشهایی که سرطان دارند نمیتوانند سازگار شوند، زیرا نمیتوانند به قدر کافی هورمونِ کورتیکواسترون را که به تنظیمِ اثراتِ کتو کمک میکند، در بدنشان تولید کنند. اضافهوزن در این موشها متوقف نمیشود.»
کتو باعث تولید یک محصول فرعی لیپیدی سمی در سلولهای سرطانی انباشته شوند و این سلولها از طریق فرایندی به نامِ فروتوز از بین بروند. این فرایند رشد تومور را کند میکند، اما همچنین باعث میشود عارضه کاشکسی خیلی سریعتر آغاز شود. وقتی محققان هورمون ضعیفشده را با کورتیکواستروئید جایگزین کردند، کتو، بدونِ آنکه باعث آغازِ عارضه کاشکسی شود، همچنان به کوچکتر شدنِ تومور کمک کرد.
محققان میگویند: «سرطان بیماریایست که کل بدن را درگیر میکند. این بیماری فرایندهای زیستی را از نو برنامهریزی میکند تا به رشدِ خود ادامه دهد. به دلیل این بازبرنامهنویسی، موشها نمیتوانند مواد مغذی را از رژیم کتو دریافت کنند و بدنشان نحیف میشود. اما با کمکِ استروئیدها، خیلی قویتر میشوند. آنها با استروئیدها، در مقایسه با هر ماده دیگری، طولانیتر زندگی میکنند.»
منبع: راهنماتو
منبع: فرارو
کلیدواژه: رژیم غذایی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل رژیم غذایی کتو موش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۰۸۲۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تازهترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی
گروهی از دانشمندان سیارهشناس از کالتک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا)، دانشگاه کوت د-ازور و مؤسسه تحقیقات ساوتوست شواهد جدیدی را مبنی بر وجود سیاره نهم گزارش کردهاند. آنها مقاله خود را روی سرور preprint arXiv منتشر کردهاند و این مقاله برای انتشار در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» پذیرفته شده است.
به گزارش خبرآنلاین، سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود که دو اخترشناس کلتک، چندین جرم کمربند کایپر (کوییپر) را در خارج از مدار نپتون، در نزدیکی لبه منظومه شمسی پیدا کردند که به نظر میرسید در جهتگیری تقریبا نزدیکی نسبت به خورشید واقع شدهاند. دانشمندان دلیل این انباشتگی را کشش گرانشی سیارهای ناشناخته پیشنهاد دادند؛ سیارهای که بعداً سیاره نهم نام گرفت. این سیاره پیشنهادی حدود ۶ برابر زمین سنگینی دارد و فاصلهاش از خورشید میتواند بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید باشد.
البته داستان سیاره نهم هم داستان جالبی است. از زمان کشف سیاره کوتوله پلوتو در اوایل قرن بیستم تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که پلوتو هنوز جزء سیارات منظومه شمسی دستهبندی میشد، اخترشناسان به دنبال سیاره دهم بودند و آن را سیاره X مینامیدند.
طی سه دهه اخیر و با یافتن تعداد بیشتری از اجرام کمربند کایپر و فرانپتونیها (TNOها)، شواهد آماری ضدونقیضی از وجود سیاره نهم ارائه شده است. برخی تحلیلها، توزیع اجرام یافتشده را به نفع وجود سیاره نهم تفسیر میکنند و برخی دیگر، کفه ترازو را به نفع نبود این سیاره تغییر میدهند. مقاله جدید به نفع وجود سیاره نهم است.
پژوهشگران در تحقیق خود به ردیابی حرکتهای اجرام بلنددورهای پرداختند که از مدار نپتون میگذرند و در طول سفر خود، حرکتهای نامنظمی نشان میدهند. آنها از این مشاهدات برای ایجاد چند شبیهسازی کامپیوتری استفاده کردند که هرکدام، سناریوهای متفاوتی را به تصویر میکشند.
دانشمندان علاوه بر تصحیح اثر کشش گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی بخصوص نپتون، دادههای جزرومد کهکشانی را نیز به شبیهسازی اضافه کردند. جزرومد کهکشانی عبارت است از ترکیب نیروهای گرانشی اجرام راهشیری که در ورای مرزهای منظومه شمسی واقع شدهاند.
شبیهسازیها نشان داد که قابلقبولترین توضیح برای رفتار اجرام فرانپتونی، تداخل جاذبه گرانشی از سیاره بزرگ دوردست است. متأسفانه شبیهسازیها از آن نوع نبود که به تیم تحقیقاتی اجازه دهد مکان سیاره را نیز تعیین کند.
شرح عکس: مقایسه توزیعهای مداری از شبیهسازیهای حرکت nجسم شامل سیاره نهم ( P۹، چپ) و بدون آن (راست). هر دو پنل، فاصله حضیض (کمترین فاصله تا خورشید) را در برابر نیممحور اصلی ردپای مداری فرانپتونیهای شبیهسازیشده با زاویه تمایل مداری کمتر از ۴۰ درجه (i